ความผูกพัน ไม่อาจฉุดรั้งสองเรา
ให้กลับมา ในคืนที่ช่างเหน็บหนาว
คำว่ารัก ที่ล่องลอยและหายไป
ความเข้าใจ ที่ผลักให้ฉันเดินทาง
ไปจากเธอ จากวันที่มีความหมาย
และสุดท้าย ฉันมีเพียงแค่น้ำตา
เข็มในนาฬิกายังคงจะหมุนดวงตะวัน
ให้ฉันได้พบความจริงในวันที่ฉันได้ตื่นมา
มันไม่เคยจากหาย กับรักที่เคยมี
อ่อนแอ ที่ฉันคิดถึงเธอ
และอ่อนแอ ทุกครั้งที่ได้เจอ
ความเป็นจริงที่เธอนั้นคงไม่กลับมา แล้ว
(แม้จะรักเธอ แม้จะรักเท่าไร)
คงไม่พอกับคำว่ารักที่มี
ความเข้าใจ ที่มีในวันที่สาย
กับคำว่ารักที่เคยรู้สึก
เข็มในนาฬิกายังคงจะหมุนดวงตะวัน
ให้ฉันได้พบความจริงในวันที่ฉันได้ตื่นมา
มันไม่เคยจากหาย กับรักที่เคยมี
อ่อนแอ ที่ฉันคิดถึงเธอ
และอ่อนแอ ทุกครั้งที่ได้เจอ
ความเป็นจริงที่เธอนั้นคงไม่กลับมา แล้ว
(แม้จะรักเธอ แม้จะรักแค่ไหน)
ความผูกพัน ไม่อาจฉุดรั้งสองเรา
ให้กลับมา ในคืนที่ช่างเหน็บหนาว
ความเป็นจริงที่เธอนั้นคงไม่กลับมา
อ่อนแอ ที่ฉันคิดถึงเธอ
และอ่อนแอ ทุกครั้งที่ได้เจอ
ความเป็นจริงที่เธอนั้นคงไม่กลับมา แล้ว
(แม้จะรักเธอ แม้จะรักเท่าไร)
อ่อนแอ ที่ฉันคิดถึงเธอ
และอ่อนแอ ทุกครั้งที่ได้เจอ
ความเป็นจริงที่เธอนั้นคงไม่กลับมา แล้ว
(แม้จะรักเธอ แม้จะรักเท่าไร)
แม้จะรักเท่าไร